مالیات مهمترین ابزار کنترل بازار مسکن در بسیاری از کشورها است. با ابزار مالیاتی در این کشورها مسکن کالای سرمایه‌ای به حساب نمی‌آید و این کالا جزو کالاهای مصرفی است که معمولاً هر خانوار برای سکونت خود اختیار می‌کند و افرادی که واحدی بیشتر از نیاز مصرفی دارند برای این دارایی و سرمایه مالیات می‌پردازند. در کشور ما مسکن، ملک و املاک یکی از سرمایه‌های اصلی و اولویت دار محسوب می‌شود اما مالکان واحدهای مسکونی بابت دارایی خود مالیاتی نمی‌پردازند و این باعث شده در بازار مسکن دلالی و سوداگری رواج پیدا کند

بر اساس آخرین سرشماری نفوس و مسکن سال 95، تعداد واحدهای مسکونی 22 میلیون واحد است که 2.5 میلیون واحدهای خالی است. طرح مالیات بر عایدی سرمایه که دلالان و سفته بازان بازار مسکن، خودرو، طلا و سکه یا ارزهای خارجی را هدف قرار داده بعد از سال‌ها، در دولت سیزدهم تکمیل و ارائه شده است. این طرح جزئیات زیادی دارد که هدف نهایی آن کاهش سوداگری و سفته بازی است.